YLDRG. Blogger tarafından desteklenmektedir.

Bu Blogda Ara

  • Ana Sayfa

selaset



Metin bugün ayın kaçı?
Kaç ay olmuş baksana..
Böyle diye diye yılları geride bıraktık.  Büyürken, yılları sabit tutup ayları dahi saydık . Gün gün.. şükrederek.

Geriye dönüp baktığımda, geçen yıl kaleme aldığım duygularımın kat kat arttığını ve kendimde keşfettiğim şeylerin ne kadar farklı olduğunu görüyorum. 
Etrafımdaki renklerin ne kadar canlı olduğunu, sevinçlerin ve kelebeklerin havada dolaştığını gözlerini görünce daha iyi anlıyorum. 

Kalbim herhangi bir sebepten soğumuşsa, ellerimi tuttuğunda insanlığıma ve sıcaklığıma geri dönüyorum. 
Kötü ve kaka olan her şey, sen güldüğünde değişiyor.

"Ben böyle bir insan mıymışım?" dedirtiyorsun insana, bu da çok hoşuma gidiyor.

Varlığına teşekkür ederim canım eşim. Sen benim hayatımdaki en tuhaf şeysin. Hep var ol, hep gül ki, ben de güleyim.

                        Evliliğimizin 36. Ayı kutlu olsun diyor seni düşünmekten kurtarıyorum. J

Share
Tweet
Pin
Share
No yorum


Bir sandaldayım gece vakti. 
Yıldızların ışıltısı denizin üzerinde, 
Benim gözlerim gökyüzünün içinde.
Ruhumun nerelerde kimlerle dans ettiğini,
bedenimin kimin yanınca can vereceğini,
Hatırlatmaya çalışıyorum kendime.

Hatırlamak, unutmaktan daha zor oluyor bazen

Çiçekli elbisem kandan arınmıyor,
İnatla ve süratle hatırlamak zorlaşıyor.
Küçük kesitler geliyor göz kapaklarımın içine
Anlamsız ses bütünlükleri ile birlikte:
-hayır, bırak, dur, sakinleş.
Derin bir nefes alarak açıyorum gözlerimi
Açmazsam denizle bir olabilirdim.
Deniz beni kabul eder miydi?

Çiçekli elbisem kandan arınmıyor,

İnatla ve süratle hatırlamak zorlaşıyor.
Kapatıyorum gözlerimi yeniden
Büyük bi' hol içerisindeyim
Güneş ışığı gözlerimi kamaştırıyor, gülümsüyorum.
Neden buraya geldim? 
Kalabalık nereye dağıldı?
Etrafıma bakınıyorum. Sesler geliyor:
-hayır, bırak, dur, sakinleş
Bir el görüyorum.
Çiçekli elbisemdeki kanla aynı renk.
Tekrar açıyorum gözlerimi, sanırım yapamayacağım.
Yapacaksın, diyor ay kapat gözlerini
Tekrar kapatıyorum.
Büyük bir salondayım.
Dans ediyorum, en güzel halimle. 
Çiçekli elbisem üzerimde, bir ses geliyor. 
Birileri koşuyor.
Bir el görüyorum. 
O el benim, benim elim.
Çiçekli elbisemle aynı renk. 
Kanlar damlıyor.
Sesler netleşiyor.
-hayır ölmeyeceksin, bırakma beni, dur lütfen dur sevgilim, sakinleş.

Bir sandaldayım gece vakti, deniz beni kabul ediyor açamıyorum gözlerimi.


Sumru Yıldırgı

Share
Tweet
Pin
Share
No yorum
Newer Posts
Older Posts

Katkıda bulunanlar

  • Unknown
  • Unknown
  • Unknown

Categories

  • Ana Sayfa
  • Anı
  • Aşk
  • Balat
  • Bayram
  • Biz Kimiz
  • Bozcaada
  • Cumartesi
  • Çanakkale
  • Çiçek
  • Etkinlik
  • Evlilik
  • Geçmiş
  • Gezi
  • Göz
  • Güneş
  • Günlük
  • Hafta Sonu
  • İstanbul
  • İz. Gün
  • Kadın
  • Kendime Not
  • Kutlama
  • Lethe
  • Masal
  • Mikro Hikaye
  • Mikro Şiir
  • Ne Yapsak
  • Pazar
  • Sandal
  • Sevgi
  • Şiir
  • Şiirsel
  • Tanıtım
  • Tramvay
  • Umut
  • Yıldönümü

recent posts

Blog Archive

  • ▼  2018 (5)
    • ►  Ekim 2018 (1)
    • ▼  Mayıs 2018 (2)
      • Nice 30 Mayıs'lara..
      • Lethe'de Bir Kadın
    • ►  Nisan 2018 (2)
  • ►  2017 (29)
    • ►  Ağustos 2017 (1)
    • ►  Temmuz 2017 (1)
    • ►  Haziran 2017 (7)
    • ►  Mayıs 2017 (20)

Kötüye Kullanım Bildir

Created with by ThemeXpose | Distributed By Gooyaabi Templates