Neredeyim? Neredesin?

by - Nisan 19, 2018



Kalemi elime almayalı ne kadar uzun zaman oldu bilmiyorum.

Hep derim, bilgisayarda yazamıyorum, ellerime kurşun bulaşmalı diye ama şu an klavyeye harıl harıl vururken de aynı duyguyu hissedebiliyorum.

Kulağıma kulaklığı taktım, saat eve gitmek için erken ama oturup çalışmak için de geç. Ofiste oturduğumu sanıyor herkes ama aklımın ve hoy hoy ruhumun nerede olduğunu sormayın a dostlar!

Gözlerim açık ama kapalıymış sayalım..
Baş lı yo rum..

          Hafiften bir rüzgar başlamış, saçlarımı bir sağa atıyor, bir sola. Sol taraftan geliyor, ve yüzümü yarıdan bölerek sağ tarafıma dokunuyor. Elleriyle yüzümü okşayan bir sevgili misali sadece beni iyi hissettiriyor. 
        Güneş alnımın çatısına vuruyor. Gözlerim kapalı olduğu için canımı acıtmıyor ama içimi ısıtan bu halini de merak etmiyor değilim. Gözlerimi açıp bakasım geliyor. Vazgeçiyorum. Böyle iyi. 
        Sakince bekliyorum. Kulaklarıma dolan kuş seslerinin içimi doldurmasını bekliyorum.  Nasıl da huzurlu. Çalan telefon, öten mail kutusu, ani tepkili bir ses yok şaşkınım açıkçası ama hiç sesimi çıkartmıyorum. 

        Gözlerimi açmadan sağ elimi hafifçe yanıma uzatıyorum. Erişebileceğim yerde bir sıcaklığa değiyorum önce. Sonra sıkıca kavrayıp dudaklarıma götürüyorum. Önce kokusunu alıyorum en derinlerime kadar.. Sonra sıcaklığı ellerimden dudaklarıma değiyor. Aroması incecik yolu takip edip bütün hücrelerime ulaşıyor. Sakinliğimi bozmuyorum ve bardağımı bırakıp aynı mesafedeki tabaktan şekli düzgün olmayan bir şeyi alıp ısırıyorum. (Kurabiyelere asla dayanamam. Çatlayarak öleceğimi bilsem de yemekten vazgeçemeyeceğim 3 şeyden birtanesidir..) Gözlerimi açmadan mırıldanıyorum. 

                      "Damla sakızı… Badem.. Bozcaada.. (Ne demek istiyorum, tıkla gör! )

Kumlara değen ayaklarımı hafifçe oynatıyorum. Isınan diğer tarafa alıyorum ki kemiklerim ısınsın. Koskoca kıştan çıktık içimiz dışımız vitamin görsün diye kollarımı yukarıya kaldırıp “ısıt beni güneş kardeş” diye bağırıyorum.
--------
Gözlerimi açmak istemesem de telefonum çalıyor.
Kulaklığımı çıkartıp mevcut pozisyonumu alıyorum. 
Hazin son..
Planlama arıyor ve üretimde yaşanan bir problemden dolayı istediğim ürünün hazır olmadığını söylüyor. 
Teşekkürler ve beni bekle, dönüşüm muhteşem olacak hayat!


You May Also Like

0 yorum