Gezmek.. Yemek.. hayat felsefem
olan 2 kelime. Zaten adım ve soyadıma bakılırsa çok da yabancı değiliz. (Gamze
YLDRG)
Gezmeye nasıl başladım, nasıl
tutku oldu tam bilemeyeceğim aslında genlerimde olduğunu söyleyebilirim. Babama
bakılırsa, beni gerçekten leylekler getirmiş. O da çok gezer, gezmeyi sever
çaktırmayalım. Çocukluğumdan beri her Pazar günü gezmeye götürürdü bizi, neresi
olduğunun önemi yok birlikte gezmeye giderdik. Bu sanırım benim başlangıcım.
Altın vuruşla başladım gezme
hayatına. 18 yaşına basar basmaz yapılabilecek şeyi yaptım ve saçlarımı sarıya
boyatıp Amerika’ya gittim. 3 aylığına Work and Travel için.. Ailemden uzak kaldığım ilk gezimdi bu, okyanus
ötesi ilk gezim. Korkmadım hiç, vazgeçmedim ve hayat mücadelesiyle gittim. Neyin
ne olduğunu bilmeden bir bavulu doğranmış domates, peynir, zeytin, toz tavuk
göğsü tatlısı- tabi ki orda tatlısız kalamazdık- türk kahvesi, çorba, makarna
doldurarak gittik daha 9 aydır tanıdığım arkadaşımla. Şanslıydık havalimanında
durdurmadılar bizi ve kaçırmadılar gurbet ellerde.
İlk uçağa binişimde okyanus
ötesine gittim. İnanılmaz keyifli ve kısa bir yolculuktu benim için. Gözümde büyümedi
hiç. New York’a indik, 20+20+8 kg bavullarla. Kalacağımız evi kendimiz
bulacaktık. Çok zekiydik çünkü. Binmediğimiz araç, yürümediğimiz yol kalmadı. Bavulları
metro merdivenlerinden aşağı itip, elimizi kolumuzu sallayarak iniyorduk. Bitmiştik
artık çünkü. Sorsanız bir yudum su içmeden New Jersey’e doğru yol almaya
çalışıyorduk. Kimsenin olmadığı otobüse binip dualarla geçirdiğimiz
yolculuklar, otobanın ortasında inip karşıdan karşıya koşturmalar, ünlü bir
otel zincirinin -reklam olmasın şimdi baya ünlüydü- bahçesinde feryat figan
ağlayarak güvenlikten yardım istemeler, ay daha neler neler..
Evimiz, barkımız, etrafımız,
perili evde oturan komşumuz, ev sahibimiz, gezdiğimiz yerlerimiz..
Hepsi birer tecrübeydi ama asıl, kasada iş yaparken Türkçe konuştu
diye bir ailenin yanına apar topar taşınmak yaptığımız en en en delice şeydi
sanırım. Ölmedik, tecavüze uğramadık, dışlanmadık, dolandırılmadık. Aksine öyle
iyi insanlarla karşılaştık ki bizi evlatlarından ayırmadan bakıp beslediler. Sevgi
verdiler sahiden!
Geriye döndüğümde
ne yaptıysam iyi ki diyorum. Tabi ki keşkelerim var ama bu bünye bir Amerika
görüp var olmaya çalıştı. Detayları çok bilinmese iyi olur zaten 😇
0 yorum